“Αβασταχτη ειναι η ευτυχια κι η δυστυχια μου, ειμαι γιοματος αναρθρες φωνες και σκοταδι • κυλιουμαι ολο δακρυα κι αιματα μεσα στη ζεστη τουτη φατνη της σαρκας μου [...] Ησυχα, καθαρα, κοιταζω τον κοσμο και λεω: ολα τουτα που θωρω, γρικω, γευουμαι, οσφραινουμαι κι αγγιζω ειναι πλασματα του νου μου” (Ν.Κ.)
Monday, August 13, 2007
Αλήθειες
Η ουσία του να κάνεις επιλογές σημαίνει πρωταρχικά να απορρίπτεις.
Απερίσκεπτα λειτουργώντας, το βάρος τους ποτέ δεν υπολόγισα. Μόνο το συνεχές ξεκαθάρισμα με κράταγε, σαν όταν ανοίγεις στοά για να δραπετεύσεις και ν' ανασάνεις. Πετώντας αδιάκοπα τα άχρηστα, ξεχνώντας να αποθέτω στην άκρη αυτά που αργότερα θα τά 'κλαιγα... Σήμερα τις βλέπω όλες ενωμένες σα γροθιά, έτοιμες να με καταποντίσουν. Κραστώντας μου κακία που δε τις μελέτησα και πολύ. Νικημένες στην ουσία, που δε τους έδωσα μια ευκαιρία. Το βρώμικο υπόγειο του μυαλού μου, είναι πια παρελθόν. Θα πεινάσουν και θα φύγουν για αλλού. Είναι βάναυσο και σκληρό που πια δεν έχω να τις συντηρίσω. Και πλέον μου κάνει...
1 comment:
Απερίσκεπτα λειτουργώντας, το βάρος τους ποτέ δεν υπολόγισα. Μόνο το συνεχές ξεκαθάρισμα με κράταγε, σαν όταν ανοίγεις στοά για να δραπετεύσεις και ν' ανασάνεις. Πετώντας αδιάκοπα τα άχρηστα, ξεχνώντας να αποθέτω στην άκρη αυτά που αργότερα θα τά 'κλαιγα...
Σήμερα τις βλέπω όλες ενωμένες σα γροθιά, έτοιμες να με καταποντίσουν. Κραστώντας μου κακία που δε τις μελέτησα και πολύ. Νικημένες στην ουσία, που δε τους έδωσα μια ευκαιρία. Το βρώμικο υπόγειο του μυαλού μου, είναι πια παρελθόν. Θα πεινάσουν και θα φύγουν για αλλού. Είναι βάναυσο και σκληρό που πια δεν έχω να τις συντηρίσω. Και πλέον μου κάνει...
Post a Comment