“Αβασταχτη ειναι η ευτυχια κι η δυστυχια μου, ειμαι γιοματος αναρθρες φωνες και σκοταδι • κυλιουμαι ολο δακρυα κι αιματα μεσα στη ζεστη τουτη φατνη της σαρκας μου [...] Ησυχα, καθαρα, κοιταζω τον κοσμο και λεω: ολα τουτα που θωρω, γρικω, γευουμαι, οσφραινουμαι κι αγγιζω ειναι πλασματα του νου μου” (Ν.Κ.)
No comments:
Post a Comment